Η πρόεδρος της Π.Φ.Π.Ο Νατάσα Μπομπολάκη, απαντάει σε ερωτήματα μας σχετικά με την κακοποίηση ζώων:
-Πρώτα απ’ όλα ποια είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος για να κάνει μία καταγγελία;
–Oι καταγγελίες για κάθε είδος ζώου γίνονται στις ελεγκτικές αρχές, αστυνομία, εισαγγελία, δασαρχείο αν αφορά ζώο της άγριας ζωής. Μπορεί επίσης να γίνονται και στην δημοτική αστυνομία, όπου υπάρχει. Δεν θα το συνιστούσα όμως προσωπικά, πρώτον γιατί δεν υπάρχει εμπειρία στην δημοτική αστυνομία, δεύτερον γιατί οι Δήμοι είναι πολλές φορές δέσμιοι των ψηφοφόρων τους και εμμέσως πλην σαφώς δίνουν εντολές για επιείκεια και τρίτον δεν μπορούν όλοι οι δημοτικοί αστυνόμοι να ασκήσουν προανακριτικά καθήκοντα και πράξεις, να συλλάβουν κλπ.
-Ποια είδη κακοποίησης υπάρχουν και πόσο νόμιμο είναι να φωτογραφήσουμε ένα συμβάν;
-Η κακοποίηση διαχωρίζεται σε ενεργητική, δηλαδή όταν ασκείται βία πάνω στο ζώο, πυροβολισμός, κτύπημα του ζώου, κρέμασμα, πνιγμός, ακρωτηριασμός κλπ και παθητική κακοποίηση με την οποία συνήθως ορίζουμε τις συνθήκες που ζει το ζώο (πχ μόνιμα δεμένο, χωρίς νερό, φαγητό, σκεύη βρώμικα, χωρίς κατάλυμα ή μη σωστό για το είδος του καταλύματος. Έχουμε την ικανοποίηση να λέμε ότι η παθητική κακοποίηση είναι επίτευγμα της Π.Φ.Π.Ο που θεσπίστηκε το 2014, όταν πολλοί νομικοί αλλά και φιλόζωοι θεωρούσαν ουτοπική και μη λογική τη θέσπιση της παθητικής κακοποίησης.
Όταν αντιληφθούμε παθητική κακοποίηση μπορούμε να τραβήξουμε φωτογραφίες ή βίντεο για 2-3 μέρες, ώστε να αποδεικνύεται ότι είναι μόνιμη η κατάσταση της κακοποίησης και δεν έτυχε. Καλό θα είναι η φωτογραφία να έχει ημερομηνία για τους παραπάνω λόγους. Δεν επιτρέπεται να τραβήξουμε φωτογραφίες προσωπικών δεδομένων του ιδιώτη ή αν τις τραβήξουμε θα είναι για για δική μας χρήση και επιχειρηματολογία. Εξάλλου οι φωτογραφίες είναι αποδεικτικό υλικό που γίνεται δεκτό στο δικαστήριο. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό για χ λόγους τότε καταγγέλλουμε την κακοποίηση στα ανωτέρω ελεγκτικά όργανα τα οποία οφείλουν και υποχρεούνται να πάνε επιτόπου και να συλλέξουν οποιοδήποτε υλικό που αποδεικνύει την κακοποίηση και να τραβήξουν φωτογραφίες.
-Σε ποιες περιπτώσεις καλούμε το 100;
-Στη περίπτωση που αντιληφθούμε την οποιαδήποτε κακοποίηση μπορούμε να καλέσουμε το 100 ή να πάμε κατευθείαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής να το καταγγείλουμε. Προσωπικά συνιστώ την μετάβαση στο τμήμα, γιατί το 100 μπορεί να κάνει ώρες να έρθει και θα πρέπει να περιμένουμε στο σημείο της κακοποίησης. Πολλές φορές στο αστυνομικό τμήμα -για λόγους που δεν είναι της παρούσης- σε παραπέμπουν στο 100. Αυτό είναι λάθος, δεν στέκει και επισημαίνεται στην εγκύκλιο του ΑΠ υπ αριθμ 2/2020. Το ίδιο πλαίσιο υπάρχει και για την ενεργητική κακοποίηση. Σε αυτή τη περίπτωση για να μην χαθούν τα αποδεικτικά στοιχεία εκείνης της στιγμής από την κακοποίηση (πχ να το κτυπά με κλωτσιές το ζώο) καλούμε το 100 και επισημαίνουμε με κάθε τρόπο γιατί πρέπει να σπεύσουν.
-Δεν θα έπρεπε να υπήρχε Αστυνομία Ζώων;
–Η δημιουργία Αστυνομίας Ζώων, θα ήταν κάτι σαν την Ομάδα Δίας και θα βοηθούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό στον περιορισμό των κακοποιήσεων των ζώων. Το κράτος όμως μέχρι στιγμής είναι αρνητικό στο αίτημα αυτό που θεωρώ ότι ενδιαφέρει ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας πέραν των φιλόζωων πολιτών. Οι καταγγελίες μπορούν να γίνουν με οποιοδήποτε τρόπο είτε τηλεφωνικά είτε ανώνυμα. Ο αστυνομικός που θα λάβει μια τηλεφωνική ή και ανώνυμη καταγγελία οφείλει να δράσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως δηλαδή αν καλούσαμε το 100 ή πηγαίναμε στο αστυνομικό τμήμα. Δεν είναι δε υποχρεωτική η γραπτή κατάθεση.
-Δηλαδή το παν είναι να γίνει η καταγγελία..
–Το πρόβλημα το οποίο δημιουργείται με την μη κατάθεση έχει να κάνει με το γεγονός, ότι αν δεν υπάρχουν μάρτυρες ή καταθέσεις τότε θα εκδικάζεται η υπόθεση χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και μάρτυρες. Σε πιο απλά λόγια σημαίνει πως θα χάσουμε την υπόθεση και θα αθωωθεί ο κατηγορούμενος, ο οποίος όπως και ο δικηγόρος του θα αρνηθεί τις κατηγορίες. Ελλείψει αντιλόγου καταλαβαίνουμε ότι οδηγούμαστε στην αθώωση του δράστη. Η περιγραφή μας λοιπόν, στην κατάθεση θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένη και με όσο το δυνατόν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία (πχ φωτογραφίες, βίντεο, ηχογράφηση, άλλους μάρτυρες…)
–Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει κάποιες πολύ ανησυχητικές έρευνες οι οποίες συνδέουν την κακοποίηση ζώων με άλλες μορφές βίας. Αληθεύει;
–Όχι μόνο αληθεύει αλλά πλέον είναι επιστημονικά παραδεκτό ότι όταν ένα παιδί εμφανίσει στοιχεία βίας προς τα ζώα, τότε σε συντριπτικό ποσοστό άνω του 90% θα εμφανίσει στην ενήλικη ζωή του βία και στους ανθρώπους .
–Πότε πρέπει να ανησυχούμε και πότε καταλαβαίνουμε ότι σ’ ένα παιδί παρεκκλίνει η συμπεριφορά του και μεγαλώνοντας θα εμφανίσει επιθετικές συμπεριφορές προς τα ζώα και τους συνανθρώπους του;
–Είναι εξαιρετικά σημαντικό, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, ο οποιοσδήποτε αντιληφθεί βια στα ζώα από ένα παιδί να μην αδιαφορήσει σε καμία περίπτωση και να λάβει τα κατάλληλα μέτρα. Δυστυχώς αρκετοί γονείς θεωρούν ως ένδειξη δύναμης ή μαγκιάς του παιδιού την κακοποίηση ενός αδύναμου πλάσματος. Έχουμε και πολλά παραδείγματα που νοιώθουν υπερήφανοι και του λένε μάλιστα και μπράβο ή το αποκρύπτουν εντελώς. Η βία κατά των ζώων είναι ένδειξη σοβαρής συναισθηματικής διαταραχής και από τον Ιανουάριο του 2015 το FBI χαρακτηρίζει την κακοποίηση ζώων «έγκλημα κατά της κοινωνίας», το οποίο μεταφράζεται σε αλλαγές στη νομοθεσία προς το αυστηρότερο, με ποινές που φθάνουν στη βαθμίδα του κακουργήματος. Υπό αυτό το πρίσμα, η κακοποίηση ζώων ως προς τη διερεύνησή της αποκτά βαρύνουσα σημασία καθώς δεν αφορά μόνο την προστασία του ζώου και την κατακραυγή για τη βαρβαρότητα, αλλά λαμβάνει διαστάσεις και επεκτείνεται στην καταστολή εγκλημάτων τα οποία σηματοδοτεί.
Η βια φέρνει βία και ο κύκλος της βίας συνεχίζεται και δεν σπάει .
-Τι συμβαίνει με την κακοποίηση των Ζώων στην Ελλάδα;
–Η Ελλάδα είναι χώρα συνώνυμη της κακοποίησης των ζώων με θλιβερές πρωτιές ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης. Το ζήτημα έχει πολύ βαθιές ρίζες και γίνεται σε μεγάλη έκταση, με χιλιάδες κάθε χρόνο κακοποιημένα ζώα κάθε είδους. Το ανησυχητικό είναι ότι, μολονότι οι κακοποιήσεις βαίνουν αυξανόμενες, η βία στα ζώα σηματοδοτεί και την βια στον άνθρωπο. Το κράτος θα πω, ότι παραμένει αδιάφορο εντελώς στο φαινόμενο αυτό. Το νομικό πλαίσιο -αν και προβλέπει ποινές από 1 με 5 έτη- θεωρεί την κακοποίηση βαρύ πλημμέλημα. Εν τούτοις επειδή πάντα οι ποινές είναι με αναστολή ουδεμία αίσθηση προκαλεί στον καταδικασθέντα, ο οποίος πάει σπιτάκι του σαν να μη συνέβη κάτι. Χρειάζεται επομένως τροποποίηση του ΠΚ ως προς τις ποινές αυτές. Σχετική δε πρόταση έχουμε υποβάλλει εδώ και χρόνια στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Τελευταία δε φορά την υποβάλαμε πριν ένα μήνα στον Υφυπουργό Δικαιοσύνης κ. Κράνη και περιμένουμε.
-Ποια πόλη της Ελλάδος έχει τα μεγαλύτερα και ποια τα μικρότερα περιστατικά κακοποιήσεις ζώων;
–Δεν υπάρχουν δυστυχώς στατιστικά στοιχεία, οπότε κάθε αναφορά κινδυνεύει να είναι λάθος. Το γεγονός ότι υπάρχει η εντύπωση πως στην Κρήτη γίνονται οι πιο πολλές κακοποιήσεις, κατά τη γνώμη μου είναι εσφαλμένη. Στην Κρήτη υπάρχουν δυναμικά φιλοζωικά σωματεία που αναδεικνύουν τα περιστατικά κακοποίησης και αυτά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Μπορεί όμως για παράδειγμα να είναι πιο πολλά στην Ήπειρο αλλά η μη ενασχόληση των φιλόζωων με το θέμα αυτό και η μη ανάδειξή τους στα ΜΜΕ να δίνει εσφαλμένη εικόνα και εντύπωση, ότι στην Ήπειρο είναι λίγες οι κακοποιήσεις.
-Υπάρχει κάποια εποχή του χρόνου που υπάρχει έξαρση στα περιστατικά της κακοποίησης των ζώων;
–Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου ή σε περιόδους γιορτών όπως παραδείγματος χάρη τα Χριστούγεννα, αυξάνουν κάθετα οι δηλητηριάσεις των ζώων, ώστε να «καθαρίσει» το μέρος από τα αδέσποτα εν όψει του ερχομού επισκεπτών .
-Το κράτος είναι δίπλα σας σε περιπτώσεις κακοποίησης;
-Αναφέρθηκα και πιο πάνω σε αυτό, ΟΧΙ δεν είναι και δεν ασχολείται .
–Ποια είναι η άποψη σας για τους νόμους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας;
–Οι νόμοι είναι ανεπαρκείς και χρειάζεται τροποποίηση αυτών, ΟΠΩΣ ΑΝΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ. Ταυτόχρονα όμως, όσο ο σεβασμός στην υπόλοιπη ζωή του πλανήτη και των ζώων που ζουν γύρω μας, στη στεριά, στον αέρα και στη θάλασσα δεν γίνεται βασικό και κανονικό μάθημα και στις 3 βαθμίδες εκπαίδευσης, η καταστολή δεν πρόκειται να αλλάξει σημαντικά το τοπίο. Επομένως παιδεία, ενημέρωση και καταστολή είναι η συνταγή για ένα πραγματικό περιορισμό της κακοποίησης των ζώων στη χώρα μας.
-Ποιος είναι ο στόχος της Π.Φ.Π.Ο, τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες;
–Αν και ο στόχος μας θα έπρεπε να είναι η ξεκούραση μας και η ανάληψη νέων δυνάμεων, είναι τέτοιος ο καταιγισμός ζητημάτων σε κάθε μορφή και επίπεδο, που δεν μας επιτρέπει δυστυχώς να πάρουμε ανάσα. Οι στόχοι μας είναι πολλοί και αφορούν όλα τα είδη ζώων.Έχουμε σημαντικά μέτωπα ανοιχτά, νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς, θεσμικό πλαίσιο για τα ιπποειδή, δράσεις για τις κόκκινες βιοτεχνίες θανάτου γουνοφόρων ζώων, η διατροφική αλλαγή στο πιάτο μας που να μην περιλαμβάνει πτώματα ζώων, οι ζωολογικοί κήποι με πρώτο το Αττικό Πάρκο, τα κτηνοτροφικά ζώα και τόσα άλλα .
Βίκυ Ντούλια, Ηθοποιός -Δημοσιογράφος
Ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook: