–Κατερίνα, θέλω να μας πεις ένα σχόλιο για όλα αυτά που βίωσες και πως αντιμετώπισες τη καραντίνα σου; Εσύ έπαθες πανικό;
-Καθόλου πανικό…ίσα ίσα ήταν μια πολύ εποικοδομητική περίοδος για μένα. Περίοδος ανασυγκρότησης. Ασχολήθηκα με πράγματα που με ξεκουράζουν πνευματικά όπως το διάβασμα, η σωματική άσκηση. Υπήρξε στροφή προς τον εαυτό και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αφουγκραστώ τις ανάγκες μου, τις επιθυμίες μου.
-Μέσα σ’ αυτούς τους δύο μήνες εγκλεισμού, αναθεώρησες πράγματα ή έθεσες καινούργιους στόχους;
-Η καραντίνα με εξέλιξε. Όλους μας άλλαξε θεωρώ. Το γεγονός αυτό μας έθεσε σε μια παύση, κάναμε όλοι ένα βήμα πίσω είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αναθεωρήσουμε και να δούμε τα πράγματα γύρω μας με μια πιο καθαρή μάτια. Όταν συμβαίνει κάτι το οποίο είναι πέρα από τον έλεγχο σου, και τυγχάνει να είναι και παγκόσμιας εμβέλειας, συνειδητοποιείς ότι η ροή της ζωής δεν είναι κάτι που περνάει από το χέρι σου. Αυτό που ο καθένας μπορεί να κάνει είναι να έχει αυτοέλεγχο και εμπιστοσύνη στον εαυτό και τις ικανότητες του. Αυτή είναι η πραγματική δύναμη. Μέσα από όλο αυτό αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντική είναι η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα. Πραγματικά…ουδέν κακό αμιγές καλού!
–Θεωρείς πως ο κόσμος μετά απ’ όλο αυτό που περάσαμε θα αλλάξει προς το καλύτερο ή δεν θα αλλάξει τίποτα;
-Οι αλλαγές είναι κομμάτι αναπόσπαστο της όλης διαδικασίας. Ανάλογα με την οπτική του καθενός και την στάση του απέναντι σε ότι συνέβη ή θα αντισταθεί σε αυτές τις αλλαγές και θα έχει αρνητική στάση μπλοκάροντας τον εαυτό του ή θα υποδεχτεί τις αλλαγές και θα εξελιχθεί. Ο κορονοϊός ήταν ένα γεγονός που κλόνισε την ουσία της ανθρώπινης ζωής, το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία μας. Μας γύρισε στη βάση μας, στο να εκτιμήσουμε ότι είμαστε ζωντανοί, είμαστε εδώ και όλα τα υπόλοιπα έπονται. Αν λοιπόν σε ατομικό επίπεδο έχουμε αφυπνιστεί τότε όλες οι δυσκολίες σε κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο είμαι σίγουρη θα ξεπεραστούν.
-Τώρα, στον καλλιτεχνικό χώρο.. Σαν ηθοποιός πως βλέπεις τα πράγματα μετά κορονοϊού εποχή;
–Στο χώρο του θεάτρου και γενικά των τεχνών τα προβλήματα και οι ελλείψεις ήταν πολλά. Λόγω του κορονοϊού βγήκαν πολύ έντονα στην επιφάνεια και μάλιστα διογκώθηκαν. Τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα αλλά η κινητοποίηση είναι μεγάλη, η αλληλεγγύη είναι ανεπτυγμένη. Πιστεύω ότι όλο αυτό είναι ικανό να επιφέρει αλλαγές και βελτιώσεις στη λειτουργική διαδικασία και το ελπίζω. Φυσικά οι δυσκολίες θα είναι πολλές την καινούργια θεατρική σεζόν αλλά είμαι αισιόδοξη ότι θα βρεθούν οι τρόποι!
–Μερικοί μιλάνε για το θάνατο του ελληνικού θεάτρου…Εσύ το πιστεύεις αυτό;
–Σε καμία περίπτωση… Οι δυσκολίες υπήρχαν και τώρα θα είναι περισσότερες και πιο εμφανής αλλά το θέατρο και η τέχνη θα συνεχίσει να υπάρχει και να επιβιώνει.Ίσα ίσα μέσα από δύσκολες καταστάσεις και σκοτεινές περιόδους της ιστορίας η ανάγκη για έκφραση ήταν πολύ μεγαλύτερη και οι τέχνες γέννησαν αριστουργήματα! Οι συνθήκες θα είναι δύσκολες, όμως θα γεννήσει νέους τρόπους έκφρασης και εκδήλωσης της! Είμαι σίγουρη γιατί εμπιστεύομαι το ένστικτο των καλλιτεχνών. Η τέχνη υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ακόμα και αν «χαλάει» ο κόσμος γύρω μας. Οι καλλιτέχνες βάζουν ο καθένας το λιθαράκι του και οι διάφορες συνθήκες την μετουσιώνουν και την εξελίσσουν!
–Τι είναι αυτό που σε στενοχωρεί στη δουλειά σου, σαν ηθοποιός;
–Αυτό που με στενοχωρεί στη δουλειά μου είναι οι συνθήκες στις οποίες δουλεύω. Εκ των πραγμάτων η δουλειά μας δεν είναι full time, η περίοδος των προβών, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δεν πληρώνονται και η ανασφάλεια για κάθε επόμενη θεατρική περίοδο είναι τεράστια. Ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα, αναγκάζεται να κάνει κι άλλες δουλειές προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ξοδεύει αλλού ενέργεια και χρόνο ενώ θα έπρεπε να τα διοχετεύει σε αυτό που αγαπάει. Γιατί δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάποιος στην Ελλάδα, ασχολείται με την τέχνη υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες, και δεν το αγαπάει.
–Επίσης είσαι και δασκάλα χορού. Είναι καλύτερα τα πράγματα εκεί; Οι γονείς φοβούνται να αφήσουν τα παιδιά τους στην αίθουσα για να κάνουν μάθημα χορού;
–Και εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Υπάρχουν γονείς που φοβούνται να στείλουν τα παιδιά τους, οπότε ο αριθμός μαθητών έχει μειωθεί που και αυτό συμβάλει στο να δυσκολεύουν οι συνθήκες επιβίωσης του κλάδου.
-Αν αυτή τη στιγμή μας διαβάζει κάποιος μέσα από την κυβέρνηση τι θα ήθελες να του πεις;
–Με λυπεί πολύ που η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό δεν έχει σωστές βάσεις και συνθήκες ώστε να μπορεί να επιβιώνει και να ανθίζει η τέχνη στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλές ελλείψεις και λόγω αυτής της κατάστασης αυτή τη στιγμή έχουν διογκωθεί και βγει στην επιφάνεια περισσότερο από ποτέ. Για να γίνουν κινήσεις οι οποίες πραγματικά θα βοηθήσουμε τον κλάδο μας, θεωρώ απαραίτητο στις θέσεις που αφορούν τον πολιτισμό να βρίσκονται άνθρωποι σχετικοί με το χώρο, ώστε να μπορούν να αντιληφθούν στο 100 τοις 100 τα προβλήματα. Όσο μορφωμένος και ικανός να είναι ένας πολιτικός αν δεν έχει σχέση με τον καλλιτεχνικό χώρο δεν μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.
–Στα νέα παιδιά που θα μπουν τώρα σε μία δραματική σχολή τι θα τους συμβούλευες; Τι έχεις να θυμάσαι μέσα από τις δικές σου εμπειρίες;
–Ένα ταξίδι ξεκινά… Είναι σημαντικό να απολαύσουν κάθε στιγμή και να ρουφήξουν όση περισσότερη γνώση μπορούν. Τις περισσότερες φορές η κούραση και η πίεση των σπουδών, μας κάνουν να δυσανασχετούμε ή να απογοητευόμαστε και χάνουμε τη διαδικασία. Όταν καταλαβαίνουμε τη σημασία αυτού του ταξιδιού είναι όταν έχουμε πάρει απόσταση πια και έχει περάσει χρόνος. Αυτό λοιπόν που θα έδινα σαν συμβουλή είναι καταρχάς να μην ξεχνάνε ότι σπουδάζουν κάτι το οποίο αγαπούν, και είναι πολύ τυχεροί γι’ αυτό, ότι η σχολή είναι μια ασφαλής αγκαλιά, φεύγοντας καταλαβαίνουμε την αβεβαιότητα που μας περιτριγυρίζει, και τέλος ότι είναι σημαντικό να γεμίσουμε την βαλίτσα μας με όσο το δυνατόν περισσότερα «εργαλεία» και γνώση που θα είναι τόσο χρήσιμα στο μέλλον που δεν μπορείς ποτέ να φανταστείς κατά τη διάρκεια των σπουδών.
–Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου και που θα σε δούμε το καλόκαιρι ή το χειμώνα;
–Οι στόχοι υπάρχουν απλά δεν ξέρω πόσο γρήγορα θα καταφέρω να τους πραγματοποιήσω λόγω του κορωνοιού. Γίνονται συζητήσεις για δύο θεατρικές δουλειές οι οποίες είναι πολύ ιδιαίτερες και πραγματεύονται πολύ ευαίσθητα θέματα, υπάρχει κατά νου μια ιδέα για videodance, και ένα project χορευτικό. Επίσης υπό την σκεπή του site Speak Freely – Βίκυ Ντούλια έχουν δημιουργηθεί μια σειρά από αυτοτελή σεμινάρια τα οποία γίνονται υπό την καθοδήγηση μου, με στόχο οι συμμετέχοντες να αγαπήσουν το σώμα τους, να το αγκαλιάσουν και να χαλαρώσουν δημιουργικά.Το ‘’Αγκαλιάζοντας το σώμα μου’’ είναι ένα «αγκάλιασμα» του σύγχρονου χορού με τη γιόγκα.
Υπάρχει μεγάλη θέληση να πραγματοποιηθούν αλλά όλα θα γίνουν στο χρόνο που πρέπει. Θα συμβαδίσω με τη ροή των καταστάσεων.
Βίκυ Ντούλια, Ηθοποιός -Δημοσιογράφος
Ακολουθήστε την σελίδα μας στο Facebook: