–Σας ευχαριστώ πολύ που δεχτήκατε να μιλήσετε στο ενημερωτικό-προωθητικό site www.speakfreely.gr . Αρχικά ήθελα να μας πείτε κάποια πράγματα για εσάς από την παιδική σας ηλικία..
–Μεγάλωσα στον Βύρωνα με ρίζες από τη Σμύρνη και την Λάρισα. Ο πατέρας μου ήθελε πολύ να γίνει ηθοποιός, αλλά δεν τον άφησαν οι δικοί του και κατέληξε φιλόλογος. Τελικά «την πλήρωσα» εγώ μια που από πολύ μικρός έχω παρακολουθήσει σπουδαίες παραστάσεις (Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, Επίδαυρο, Λαμπέτη, Μινωτής κλπ. μέχρι και την Βάσω Μανωλίδου πρόλαβα) κι έτσι ήδη από το γυμνάσιο είχαμε φτιάξει με άλλους Βυρωνιώτες ερασιτεχνική θεατρική ομάδα.
-Πώς ήταν τα χρόνια σας στην δραματική σχολή; Σε ποια δραματική σχολή έχετε φοιτήσει;
–Στην δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, που αν και πολλοί δεν το γνωρίζουν, είναι η πρώτη της Ελλάδας. Προγενέστερη και του Εθνικού. Κατά τα άλλα, όπως πολλά άλλα παιδιά, δούλευα παράλληλα κι είχα πολλά πολλά όνειρα… που τα περισσότερα δεν πραγματοποιήθηκαν. Μια που διαπιστώνεις στην πορεία, ότι λίγη σχέση έχει η ελληνική θεατρική πραγματικότητα με τα όνειρά σου. Όνειρα τα οποία πατάνε στην πραγματικότητα μιας άλλης θεατρικής Ελλάδας, που έχει σβήσει προ πολλού.
-Βλέπετε διαφορές σήμερα στο χώρο του θεάτρου σε σχέση με το ξεκίνημα σας; Τι σας ενοχλεί;
–Σαν συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, κάθε πέρσι και καλύτερα, οπότε ναι, παρά πολλές. Η αξιοκρατία όλο και μειώνεται, για να μην πω εκμηδενίζεται και το ταλέντο παίζει όλο και μικρότερο ρόλο. Αυτό όμως είναι κάτι που συμβαίνει γενικά. Δεν υπάρχουν πια ιδανικά και ιδεολογίες. Τα πάντα γίνονται πρώτα για το χρήμα και μετά για το σεξ. Για όσο θα υπάρχει κι αυτό. Γιατί όπως βλέπω τις σημερινές γενιές, μάλλον τείνει προς εξαφάνιση.
-Τι θα συμβουλεύατε τα παιδιά τώρα που είναι ή θα πάνε σε δραματική σχολή;
–Να ξέρουν γιατί το κάνουν και να το παλέψουν, μόνο αν βγαίνει πραγματικά από μέσα τους. Τα περισσότερα παιδιά σήμερα, νομίζουν ότι ηθοποιός είναι το να βγαίνουν στο γυαλί και να γίνουν σελέμπριτι. Το θέατρο θέλει αγώνα και πόνο και να μην περιμένεις να βγάλεις λεφτά απ´ αυτό. Εκεί φαίνεται ο ηθοποιός κι όχι στην τηλεόραση.
-Θα θέλατε ο γιος σας μεγαλώνοντας να ασχοληθεί με την υποκριτική; Τι θα του απαντήσετε αύριο-μεθαύριο;
–Ξεκάθαρα όχι. Αλλά αν δω ότι πραγματικά βγαίνει από μέσα του, δεν θα τον εμποδίσω. Θα έχω φροντίσει όμως να ξέρει καλά τα αρνητικά και τις δυσκολίες και να είναι προετοιμασμένος. Κι αν δεν είναι καλός, πρώτος εγώ θα του το πω. Ωστόσο, επειδή είναι φυσιολογικό να έρθει κοντά με τον κόσμο του θεάματος και να γοητευτεί από αυτόν, θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάποιον άλλο τομέα γύρω από το θέαμα κι όχι αναγκαστικά με την υποκριτική. Δεν είναι ανάγκη να γίνουμε όλοι ηθοποιοί.
-Έχετε κοινά χαρακτηριστικά με τον γιο σας;
–Ε, ποιος δεν έχει; Πέρα από τα γονίδια, τα παιδιά είναι σκάνερ. Τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, εμείς είμαστε όλος τους ο κόσμος. Όλη τους η καθημερινότητα κι είναι φυσικό τα περισσότερα στοιχεία τους να τα πάρουν από εμάς. Δυστυχώς είναι δύσκολο να το θυμάσαι πάντα αυτό μέσα στην τρέλα και το άγχος της ζωής. Προσπαθώ όμως, παρά πολύ. Όσα κοινά στοιχεία και να έχουμε, θέλω να γίνει καλύτερος από μένα. Όπως κι εγώ από τον πατέρα μου. Το κάθε καινούργιο μοντέλο βγαίνει πιο εξελιγμένο, έτσι δεν είναι;
-Πως βρίσκετε την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική σας ζωή;
–Δίνοντας προτεραιότητα στην προσωπική ζωή. Κυνηγώντας την καριέρα είναι εύκολο να παρασυρθείς. Την πραγματική ευτυχία όμως στην δίνει μια ισορροπημένη και ήρεμη προσωπική ζωή. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια δεν κάνω πολύ τηλεόραση, μόνο θέατρο κι έτσι είναι πιο εύκολο. Επίσης, φροντίζω να μοιράζομαι με την γυναίκα μου, οτιδήποτε με απασχολεί επαγγελματικά και αυτό λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, γιατί πέρα από το ότι μοιράζομαι το βάρος, έχω και μεγάλη εμπιστοσύνη στην κρίση της και στο ένστικτό της.
-Ποια δουλειά σας έχετε αγαπήσει περισσότερο ως σήμερα;
–Πολλές, αλλά θεατρικά ξεχωρίζω γενικά την συνεργασία μου με τον Σταμάτη Φασουλή, καθώς και τον ρόλο του ενομοτάρχη στη «Νεράιδα και το Παλληκαρι» σε σκηνοθεσία Γ. Βάλαρη, μια που θεωρείται από όλους προσωπική επιτυχία. Τηλεοπτικά, πέρα από τα «Εγκλήματα» που με ανέδειξαν, ξεχωρίζω την συνεργασία μου με τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τον μεγάλο Γιώργο Μιχαλακόπουλο.
-Πώς βλέπετε τα πράγματα μετά κορονοιού εποχή;
–Δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Εδώ κολλάει η παροιμία: ήταν στραβό το κλίμα, το φαγε κι ο γάιδαρος. Και δυστυχώς, εδώ και πολλά χρόνια, καμία κυβέρνηση και κανένας υπουργός πολιτισμού, δεν έχει φανεί αντάξιος της χώρας που γέννησε το θέατρο.
–Αισθάνεστε τυχερός που σε λίγες μέρες ξεκινάει η καλοκαιρινή σας περιοδεία….. Είστε έτοιμος;;; Πώς νιώθετε για την συνεργασία σας αυτή;
–Μέσα στις παρούσες συνθήκες, ναι βέβαια αισθάνομαι τυχερός. Και είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί και το έργο μου άρεσε, αλλά και το κλίμα της συνεργασία είναι πολύ όμορφο, φιλικό κι αστείο. Αν ανταποκριθεί και ο κόσμος, όπως και τις άλλες φορές σε αυτήν την παράσταση, θα περάσουμε ένα ωραίο καλοκαίρι.
-ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ… ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ… ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ… Τι διαπραγματεύεται το έργο; Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος;
–Η ιστορία είναι γνωστή και άκρως πετυχημένη: τρεις φίλοι, ένας κουφός, ένας τυφλός κι ένας μουγκός ζουν μαζί κι αντιμετωπίζουν από κοινού τις αντιξοότητες που δημιουργεί η καθημερινότητα και οι ειδικές τους δυνατότητες. Σ’ αυτή την πρωτότυπη Βαβέλ, ο κάθε ήρωας έχει αναπτύξει τον δικό του κώδικα για να επικοινωνεί με τους άλλους.
Το έργο μιλάει για την φιλία, αλλά και τον ανταγωνισμό που μπορεί να προκαλέσει ο έρωτας. Επίσης, για την αποδοχή των ανθρώπων με ιδιαιτερότητες και το πόσο καλά μπορούν αυτοί να λειτουργούν μέσα στην κοινωνία και τέλος για το δικαίωμα στο όνειρο καθώς και τη δύναμη και τη θέληση που μπορεί να μας δώσει ο κατάλληλος άνθρωπος για να το πραγματοποιήσουμε.Ο ρόλος μου, ο Ηρακλής με το παρατσούκλι Σπίθας, είναι ο μουγκός της παρέας, ένας ρομαντικός, ευαίσθητος, αλλά και υπερκινητικός ποιητής, που όπως και οι άλλοι δυο είναι και αυτός ερωτευμένος με την Ελπίδα.
-Στις μέρες μας θεωρείτε πως έχει χαθεί η επικοινωνία, η ανθρώπινη επαφή;
–Όλο και περισσότερο. Κι όπως είπα και παραπάνω χάνεται και η σωματική επαφή. Ο ένοχος είναι γνωστός. Πέρα από την τρέλα της καθημερινότητας, την πολύωρη εργασία για να τα βγάλεις πέρα σε μια πόλη με μεγάλες αποστάσεις, τα σόσιαλ μίντια και η απομόνωση της οθόνης έδωσαν τη χαριστική βολή. Κι ότι μπορεί να είχε μείνει (τουλάχιστον στις μεγαλύτερες ηλικίες) ήρθε ο κορονοϊός να το ισοπεδώσει.
-Μετά την περιοδεία, σειρά έχουν οι οικογενειακές διακοπές;
–Έχουμε μια βδομάδα κενό γύρω στον15αύγουστο, αλλά αν προκύψουν λίγες μέρες και τον Σεπτέμβριο καλά θα είναι. Βλέπετε, πρέπει να ταιριάξει και με την δουλειά της συζύγου.
-Τέλος, θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι που δεν αναφέρθηκε στην συνέντευξη;
-Ότι το μόνο που μπορεί να νικήσει τον φόβο, είναι το γέλιο. Κι ο νοών, νοείτο.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ: https://speakfreely.gr/2020/06/28/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%89-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b2%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%89-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%b1%cf%89-%ce%be%ce%b5%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b1%ce%b5/
💪 SPEAK FREELY ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ💪
Μπορείτε να εκφράζεστε καθημερινά μαζί μας & μέσα από τα Social Media Speak Freely:
👍Στο Facebook:
https://www.facebook.com/speakfreely2019
👍 Στο instagram:
https://www.instagram.com/speakfreelygr/
👍 Στο email: